با نگاهی به 70 سال تاریخ بازار توکیو از سال 1950 از طریق Nikkei 225.
دهه 1950: به اولین تصادف پس از جنگ
در 4 مارس 1953 ، خبری شکنی وجود داشت که می گوید استالین ، نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی ، در وضعیت بحرانی قرار دارد. روز بعد ، Nihon Keizai Shimbun گزارش داد که استالین بر اساس پخش از مسکو در شرایط بحرانی قرار دارد. این گزارش شامل گمانه زنی هایی بود که وی قبلاً درگذشت و واکنش های خارق العاده ای از سوی بسیاری از کشورها وجود خواهد داشت. این خبر باعث شد تا سرمایه گذاران از سهام پیشرو و سهام مرتبط با مهمات در توکیو بفروشند. این امر باعث شد اولین سقوط بازار سهام در مقیاس کامل از زمان بازگشایی بورس توکیو در ماه مه 1949 باشد.
Nihon Keizai Shimbun گزارش داد که بازار در توکیو در 5 مارس تقریباً در یک افسردگی قرار داشت ، با این که دریایی اصلی توکیو در 113 ین ، املاک و مستغلات Heiwa به پایین 57 ین و صنایع سنگین شین میتسوبیشی در 63 ین سقوط کرد. میانگین سهام Nikkei (سپس بورس اوراق بهادار توکیو میانگین تعدیل شده) 37. 81 ین به 340. 41 ین کاهش یافته است. قطره 37 ین یک حرکت کوچک است که امروزه برای امروز ، اما در زمان دسامبر 1952 ، سطح بازار به عنوان "بازار یک دلاری" شناخته می شد زیرا میانگین نیکی از 360 ین پیشی گرفت ، که همان ین بود-نرخ دلار. در نتیجه ، نرخ کاهش دقیقاً به 10 ٪ رسیده است ، که هنوز هم چهارمین بزرگ در تاریخ Nikkei 225 است.
پس از آن ، Nikkei 225 همچنان به سقوط خود ادامه داد و در تاریخ 1 آوریل به زیر 300 ین تا 295. 18 ین کاهش یافت. دلیل این تصادف پایان رونق بورس سهام بود که از سال 1950 با شروع جنگ کره آغاز شد.
جنگ کره ای که از ژوئن سال 1950 آغاز شد ، فرصتی برای بازگرداندن صداقت اقتصاد ژاپن بود که توسط جنگ جهانی دوم نابود شد. به اصطلاح تهیه مواد برای ارتش سازمان ملل در خاور دور و رونق صادرات ، که ناشی از خرید سلاح های بسیاری از کشورها است ، اقتصاد ژاپن را احیا کرد و یک تجمع قدرتمند بورس را برانگیخت.
در آغاز جولای 1950، به دلیل رکود اقتصادی ناشی از دوج لاین، شاخص Nikkei 225 به 85. 25 ین کاهش یافت که پایین‌ترین سطح از زمان بازگشایی بورس بود. با این حال، این یک رونق طولانی مدت بود که بیش از دو سال به طول انجامید. Nikkei 225 در پایان سال 1950 به سطح 100 ین بهبود یافت و در اکتبر 1951 به 170 ین رسید، در حالی که به بالاترین سطح قبلی خود یعنی 176. 89 ین (اول سپتامبر 1949) رسید. سال بعد، این شاخص در آوریل به سطح 200 ین و در اکتبر به سطح 300 ین رسید. در ماه دسامبر، این شاخص به نرخ برابری دلار 360 ین رسید. در سال 1953، بازار سهام بیش از پیش داغ شد و Nikkei 225 از 400 ین گذشت و در 4 فوریه به 474. 43 ین رسید.
اما اقتصاد واقعی ژاپن قبلاً در مرحله تعدیل قرار داشت. به دنبال مذاکرات صلح در ژوئیه 1951، شتاب آتش بس شروع شد و تدارکات ویژه متوقف شد. در سال 1952، شرکت‌ها در بسیاری از صنایع شروع به کوچک کردن فعالیت‌های خود کردند زیرا ظرفیت تولید بیش از حد وجود داشت. با این وجود، پس از ورود اقتصاد به فاز تعدیل، بازار سهام برای اندکی بیش از یک سال به رشد خود ادامه داد.
سپس شوک استالین آمد. این پایان اولین رونق بازار سهام پس از جنگ بود که عموم را به سمت سرمایه گذاری در سهام کشاند. تأثیر شوک استالین قابل توجه بود زیرا بازار سهام از اقتصاد واقعی بسیار دور شده بود. در شرایط کسری تراز پرداخت‌ها، اقدامات انقباضی پولی در اکتبر 1953 آغاز شد و بازار سهام پس از مرحله تقویت قبلی وارد دوره‌ای از ضعف شد.
دهه 1960: وام های ویژه بانک مرکزی ژاپن
در پاسخ به ضعف بازار سهام
28 می 1965، به روز مهمی در تاریخ اقتصادی ژاپن پس از جنگ تبدیل شد، زیرا بانک مرکزی ژاپن تصمیم گرفت وام های ویژه را به شرکت های اوراق بهادار اعطا کند. وام ها عملاً بدون وثیقه و نامحدود بودند. ابتدا Yamaichi Securities، یک شرکت اوراق بهادار بزرگ، وام دریافت کرد. دو ماه بعد، در تیرماه، وام ویژه به اوراق بهادار اوی نیز اعطا شد. این اقدام غیرمعمول از گسترش عدم اطمینان اعتباری جلوگیری کرد. با این حال، روند منتهی به این وام های ویژه کاملاً چشمگیر بود.
رکود 1965 که نماد ورشکستگی شرکت های Sun Wave و Sanyo Special Steel بود، از نظر اقتصاد واقعی نسبتا کوتاه بود. اما برای صنعت اوراق بهادار، رکود آخرین مرحله از رکود بلندمدت در بازار اوراق بهادار بود. شرکتهای اوراق بهادار تلاش می‌کردند تجارت خود را بدون ایجاد پایگاهی مناسب برای عملیات گسترش دهند. در نتیجه این شرکت ها زیرساخت های مدیریتی ضعیفی داشتند. در ژانویه 1964، ژاپن Kyodo Securities Co., Ltd. به عنوان یک سازمان بی طرف برای حمایت از خرید سهام تأسیس شد. نبردی با هدف حفظ Nikkei 225 در بالای 1200 ین آغاز شد اما در نهایت شکست خورد و منجر به رکود در سال 1965 شد.
یکی از دلایلی که مشکلات Yamaichi Securities جلب توجه کرد، استعفای ناگهانی مدیریت ارشد آن پس از اینکه شرکت در سال مالی منتهی به سپتامبر 1964 متحمل زیان زیادی شد، بود. با بدتر شدن رکود صنعتی، Yamaichi در میان گزارش‌های دقیق رسانه‌ها در موردمشکلات شرکت
در ماه مه 1965، وزارت دارایی از روزنامه های توکیو خواست تا از پوشش موضوع یامائیچی تا نهایی شدن طرح بازسازی خودداری کنند. با این حال، نسخه صبح 21 مه یک روزنامه که از آن خواسته نشده بود از این پوشش خودداری کند، مقالاتی در مورد مشکل یامائیچی داشت. سپس همه روزنامه‌های دیگر در شماره‌های عصر همان روز به پوشش وضعیت مخمصه مدیریت یامائیچی و طرح بازسازی آن پرداختند. Nihon Keizai Shimbun نوشت: "Yamaichi Securities طرح تجدید ساختار را نهایی می کند و نرخ وام را در قفسه قرار می دهد."
در یک کنفرانس مطبوعاتی ویژه در همان روز، کاکویی تاناکا، وزیر دارایی تاکید کرد که سرمایه گذاران فردی از این مشکل ناراحت نخواهند شد. یک مقام وزارت دارایی گفت که اقدامات برای بازسازی صنعت اوراق بهادار آزمون خود را پس داده است. این وزارتخانه به شدت در تلاش بود تا از گسترش بحران اعتباری جلوگیری کند. با این حال، گزارش های روزنامه منجر به افزایش یامائیچی در برداشت اوراق قرضه مالی تحت مدیریت و لغو تراست های سرمایه گذاری شد. شبیه به بانکی بود. بازار سهام پر از اضطراب بود.
Nikkei 225 ، که در سال 1965 از 1،227 ین شروع شد ، در تاریخ 3 آوریل به پایین 11115 ین رسید اما در تاریخ 26 ماه مه در زیر این سطح قرار گرفت و به طور خلاصه زیر 1110 ین سقوط کرد. در تاریخ 28 ماه مه ، این شاخص زیر 1100 ین سقوط کرد. یاماچی و سایر شرکتهای اوراق بهادار تحت تأثیر این برداشت های روزافزون قرار گرفتند. با توجه به این وضعیت ، شرکت های بزرگ اوراق بهادار بیش از حد مشغول خدمت به مشتریان خودشان برای مقابله با مشکلات بازار بودند.
در تاریخ 28 ماه مه ، یک هفته پس از گزارش روزنامه Yamaichi ، تصمیم به تمدید وام های ناامن و نامحدود طبق ماده 25 قانون بانک ژاپن گرفته شد. در این اطلاعیه آمده است: "دولت و بانک ژاپن تصمیم گرفته اند كه بانک ژاپن بودجه مورد نیاز صنعت اوراق بهادار را در این مرحله از طریق بانك های بزرگ تأمین كند. سه بانک بزرگ این وام ها را به یامیچی ارائه می دهند. ما به سرعت از سرنوشت ساز استفاده خواهیم کرد. اقدامات مربوط به تأمین مالی اوراق بهادار ، از جمله اقدامات ویژه تأمین مالی. "
وام ویژه بانک ژاپن به منظور حفظ نظم و انضباط اعتباری ، هدف قرار دادن کل صنعت اوراق بهادار بود نه تنها چند شرکت. این واقعیت که وام ها فقط به دو شرکت به نام Yamaichi و OI محدود شده اند ، نشان می دهد که سیاست وام ویژه BOJ مناسب بوده است. بازار اوراق بهادار متعاقباً با حمایت از تصمیم دولت مبنی بر صدور اوراق قرضه برای غلبه بر رکود اقتصادی برای اولین بار در دوره پس از جنگ ، بهبود یافت. با رشد سریع اقتصاد ژاپن ، سلامت صنعت اوراق بهادار ترمیم شد.
دهه 1970: از شوک نیکسون گرفته تا یک بازار
با نقدینگی بیش از حد
در 16 اوت 1971 ، اعلامیه رئیس جمهور نیکسون در مورد اقدامات برای تقویت اقدامات دفاعی برای دلار ، از جمله تعلیق مبادلات دلار برای طلا ، بازار سهام ژاپن را به حدی ناراحت کرد که Nikkei 225 215 ین را فرو برد ، افت 7. 68 ٪واداین کاهش با پیشی گرفتن از به اصطلاح غوطه وری استالین ، رکورد جدیدی را رقم زد. این کاهش 7. 68 ٪ بود ، اما حاشیه کاهش از غوطه وری استالین فراتر رفت و بزرگترین ثبت شده در آن زمان بود. این به اصطلاح شوک نیکسون بود. این تحول ادامه یافت ، با Nikkei 225 225 در چهار روز تا 19 اوت 550 ین را کاهش داد. شوک به بازار سهام قابل توجه بود زیرا Nikkei 225 زیاد بود و احساسات بازار تا نیمه اول اوت ، بلافاصله قبل از آن صعودی بود. شوکه شدن.
با پایان دادن به پشتوانه طلای دلار ، سیستم طولانی صندوق بین المللی پول پس از جنگ پس از جنگ فرو ریخت و دوران نرخ ارز 360 ساله دلار به پایان رسید. پس از این ، ین وارد دوره ارزیابی مجدد شد. با این حال ، اقدامات بهبود تعادل تجارت دولت نیکسون و قدردانی از ین از رقابت در اقتصاد ژاپن کاسته نمی شود. در ضمن ، قدردانی از ین صرفاً تصحیح برای منعکس کننده قدرت اقتصاد ژاپن بود.
مازاد تجارت ژاپن در سال 1971 به 7،787 میلیون دلار افزایش یافت ، تقریباً دو برابر مازاد سال گذشته و در سال 1972 بیشتر به 8،971 میلیون دلار افزایش یافت. ذخایر ارزی از 15. 2 میلیارد دلار در پایان سال 1971 به 18. 3 میلیارد دلار در پایان سال 1972 افزایش یافت.
در این زمان ، درآمد شرکت های ژاپنی رو به کاهش بود و هزینه های سرمایه لاغر بود. اگرچه مازاد تجارت و افزایش ذخایر ارزی باعث افزایش حجم وجوه ین شد ، اما برای هزینه های سرمایه بسیار کم استفاده شد. از بودجه بیکار برای خرید زمین و سهام استفاده می شد. شرکت ها از پول خود و همچنین وام های بانکی برای حدس و گمان استفاده کردند.
در نتیجه ، میانگین Nikkei ، که در اواخر دسامبر 1971 حدود 2700 ین بود ، در پایان دسامبر 1972 به 5،200 ین افزایش یافت. در 24 ژانویه 1973 ، میانگین به اوج این بازار نقدینگی مازاد در 5،359 ین رسید، افزایش تقریبا 100 ٪ در یک سال. تب سوداگرانه این دوره نه تنها به زمین و سهام ، بلکه به عضویت گلف ، فلزات گرانبها و قرعه کشی نیز گسترش یافت.
با این حال ، دیگر ارزیابی مجدد ین و فروپاشی سیستم نرخ ارز ثابت در فوریه 1973 به بازار نقدینگی اضافی پایان داد. علاوه بر این ، افزایش قیمت ها ، به ویژه برای کالاهای اولیه ، برجسته تر شد و منجر به شوک نفتی سقوط 1973 شد.
در پاییز سال 1973 ، هنگامی که بحران نفت آغاز شد ، Nikkei 225 پس از قدرت سال قبل رو به کاهش بود. در پایان ماه اکتبر ، میانگین از بالای ژانویه بیش از 1000 ین کاهش یافته است. علاوه بر این ، Nikkei 225 در پاییز 1974 به 3،355 ین کاهش یافت. متعاقباً ، بورس سهام بهبود یافت ، اما تا سال 1978 نیکی 225 از ژانویه 1973 فراتر رفت ، که نشان دهنده بزرگی اوج 1973 است.
1980s: از دوشنبه سیاه تا حباب
روز دوشنبه ، 19 اکتبر 1987 ، یک رکود بورس سهام ، که ناشی از سقوط قیمت سهام در ایالات متحده بود ، به سرعت در سراسر جهان رخ داد. روز سه شنبه ، 20 اکتبر ، Nikkei 225 3،836 ین یا 14. 9 ٪ سقوط کرد. قیمت پایانی در آن روز 21. 910 ین بود. این بزرگترین افت تک روزه تا کنون و اولین بار در 34 سال بود که فروپاشی استالین در 5 مارس 1953 (با 10. 0 ٪ کاهش) پیشی گرفت. این هنوز هم بزرگترین کاهش یک روزه از نظر اندازه و درصد رکود است.
با این حال ، کاهش میانگین صنعتی داو جونز در 19 اکتبر 23 ٪ بود ، بنابراین افت بازار توکیو در مقایسه متوسط بود. علاوه بر این ، روند بهبودی بعدی در توکیو متفاوت بود. در سال 1988 ، Nikkei 225 شروع به بازیابی قابل توجهی کرد. میانگین که در ابتدای سال 21000 ین بود ، به سرعت افزایش یافت و سه ماه بعد ، در آغاز آوریل ، از قبل از صعود از 26،646 ین فراتر رفت. قیمت سهام در ژاپن پس از آن همچنان قوی بود و به تنهایی ژاپن این امکان را می داد تا قیمت های افزایش را ادامه دهد در حالی که بازارها در اروپا و ایالات متحده بی پرده بودند.
اگرچه تجمع در ژاپن با انعطاف پذیری بیشتر حسابداری برای سرمایه گذاران نهادی انجام شد ، که این یک عامل فنی است ، توضیحات ارائه شده پس از شروع تظاهرات بسیار مثبت بود."ژاپن در حال جابجایی وابسته به صادرات به یک اقتصاد تقاضای داخلی است" ، "همه جنبه های اقتصاد از ین قوی بهره می برد.""اقتصاد ژاپن از نظر شکل بسیار خوبی است."با افزایش اعتماد به نفس سرمایه گذاران و شرکت کنندگان در بازار ، Nikkei 225 به صعود خود ادامه داد. با این حال ، اقتصاد حباب در حال ظهور بود.
در سال 1989 ، آخرین سال از دوران Showa ، بورس اوراق بهادار در اوایل سال به دلیل روحیه وحشتناک به دلیل مرگ امپراتور نسبتاً ساکت بود. Nikkei 225 بین ژانویه و مارس در سطح 30،000 تا 31000 ین ماند. قیمت سهام پس از آن در آغاز سال مالی جدید در ماه آوریل به خود جلب شد و Nikkei 225 هر ماه حدود 1000 ین حرکت کرد. در ماه های آخر سال ، قیمت ها حتی سریعتر حرکت کردند و 1989 با رکورد بالا 38. 915 ین به پایان رسید. پس از پیشی گرفتن از 30،000 ین برای اولین بار در دسامبر 1988 ، میانگین در تنها یک سال نزدیک به 8،800 ین شلیک شد. بسیاری از مردم در مورد سال 1990 بسیار خوش بین بودند ، حتی می گفتند که میانگین نیکی 50،000 ین امکان پذیر است.
1990: اقتصاد حباب پشت سر هم ،
صندوق های عمومی سرمایه گذاری شده است
ترکیدن اقتصاد حباب و شدت خسارت آن در سالهای 1991-92 به وضوح مشهود بود. جستجوی چهار روزنامه Nihon Keizai (Nikkei و سه روزنامه ویژه) نشان داد که تعداد مقالات با کلمات "حباب" یا "فروپاشی" در سال 1990 تنها 49 بود. اما این تعداد در سال 1991 به 888 پرید و افزایش یافت. به 1،079 در سال 1992. در کل ، مقالات بسیاری با لحن منفی وجود داشت.
در سال 1991 ، Nikkei 225 در محدوده 24000 ین شروع به کار کرد ، سپس در حالی که تضعیف می شود به عقب و جلو حرکت کرد تا اینکه سال به 23000 ین پایان یابد. با این حال ، در سال 1992 ، میانگین در ماه مارس به پایین تر از سطح 20،000 ین سقوط کرد و تقریباً نیمی از سطح 1989 آن بود. در مرحله بعد ، میانگین در اوت 1992 به سطح 14000 ین فرو رفت. از دیدگاه کلان اقتصادی ، اقتصاد در پاییز 1993 شروع به بهبودی کرد. با این حال ، بهبودی فاقد نشاط بود و جو رکود اقتصادی برای مدت طولانی ادامه داشت. کاهش بازار سهام در آن زمان ممکن است ناشی از انتظارات برای یک دوره عملکرد اقتصادی بی پرده در ژاپن باشد.
در سال 1995 ، هنگامی که ین به 79. 75 ین به دلار رسید ، و در سال 1997 ، هنگامی که اوراق بهادار Yamaichi به طور داوطلبانه تعطیل شد و سایر موسسات مالی ورشکسته شدند ، Nikkei 225 پایین تر از سطح 14000 ین نرفت. با این حال ، بهبود اقتصادی ، که پرتحرک بود ، با اقدامات عجولانه بازسازی مالی مانند افزایش نرخ مالیات مصرف و حق بیمه اجتماعی خرد شد. در اکتبر 1998 ، هنگامی که ناپایداری سیستم اعتبار و سیستم مالی به اوج خود رسید ، Nikkei 225 به 12. 879 ین سقوط کرد ، پایین ترین نقطه آن از زمان ترکیدن حباب. تزریق گسترده صندوق های عمومی به بانکهای اصلی سرانجام خطر سقوط آزاد بورس را به پایان رساند.
2000s: حملات 911
و بحران مالی جهانی
در دهه 2000 ، بازار سهام ژاپن به رحمت تلاطم اقتصادی بین المللی بود. در 10 مارس 2000 ، شاخص کامپوزیت NASDAQ ، که شامل بسیاری از سهام فناوری اطلاعات است ، به طور خلاصه به 5،132. 52 رسیده است ، بیش از دو برابر سطح تنها یک سال قبل. این اوج محبوبیت سهام مرتبط با اینترنت ، معروف به "حباب Dot-Com" بود. ترکیدن حباب IT نیز به ژاپن گسترش یافت. شاخص Nikkei 225 ، که در مارس 2000 بالاتر از 20،000 ین بود ، در اکتبر 2000 زیر 15،000 ین سقوط کرد و در پایان اوت 2001 به 10،713 ین سقوط کرد ، بسیار نزدیک به شکستن 10،000 ین.
بعد، حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 به ایالات متحده قیمت سهام را به شدت مورد انتقاد قرار داد. در 12 سپتامبر، Nikkei 225 به زیر 10000 ین سقوط کرد و در 9610 ین بسته شد که 682 ین (6. 6 درصد) کمتر از روز گذشته بود. قیمت سهام بهبود یافت، اما در اواسط سال 2002، به دلیل ترس از بدتر شدن اقتصاد ایالات متحده، شاخص دوباره با سرعت بیشتری حرکت کرد. میانگین در ماه اکتبر به زیر سطح پایین پس از 911 و سپس به زیر 9000 ین رسید. در نیمه اول مارس 2003، Nikkei 225 برای اولین بار در 20 سال گذشته به زیر 8000 ین سقوط کرد که بخشی از آن به دلیل تنش ناشی از نزدیک شدن به جنگ ایالات متحده با عراق بود.
پس از این رکود، Nikkei 225 به مدت چهار سال صعود کرد تا اینکه بحران وام مسکن در ایالات متحده در سال 2007 آغاز شد. این دوره چهار ساله بزرگترین بهبودی برای بازار سهام از زمان ترکیدن حباب بود. قیمت سهام توسط 73 ماه رشد اقتصادی حمایت شد که طولانی ترین دوره در دوره پس از جنگ بود که در فوریه 2008 به پایان رسید.
این رونق اقتصادی از تسهیلات پولی ایالات متحده و رونق مسکن ایالات متحده سود زیادی برد. با این حال، اثرات جانبی این اقدامات در قالب بحران وام های گران قیمت آشکار شد. Nikkei 225 در ژوئیه 2007 در سطح 18000 قرار داشت، اما در ماه آگوست به دلیل کاهش سهام ایالات متحده و تقویت ین در برابر دلار به دلیل مشکل وام ساب پرایم به سطح 15000 سقوط کرد. پس از آن، قیمت سهام در ژاپن به دلیل نگرانی‌ها در مورد تأثیر بحران وام مسکن بر اقتصاد ایالات متحده، اندک اندک کاهش یافت. در سپتامبر 2008، زمانی که Lehman Brothers مجبور به ورشکستگی شد، بازارهای مالی جهان دچار آشفتگی شدند.
پس از شوک Lehman، Nikkei 225 در اکتبر به پایین ترین سطح پس از حباب یعنی 7100 ین سقوط کرد. در 10 مارس 2009، با افزایش نگرانی‌های سرمایه‌گذاران به دلیل مشکلات جنرال موتورز و رویدادهای دیگر، Nikkei 225 در قیمت 7054. 98 ین بسته شد و تقریباً به زیر 7000 ین رسید. 26 سال بود که Nikkei 225 به این پایین نبود.
دهه 2010: زلزله بزرگ ژاپن شرقی
و آبنومیکس
در سال 2010، Nikkei 225 در ابتدا حدود 10000 ین باقی ماند. اما قیمت سهام در سال 2011 تحت تأثیر زلزله بزرگ ژاپن شرقی واقع در 11 مارس قرار گرفت. با جدی شدن حادثه در نیروگاه هسته ای فوکوشیما، میانگین سهام نیکی 1015 ین کاهش یافت و در 15 مارس به 8605 ین بسته شد. این 10. 55درصد کاهش پس از دوشنبه سیاه 1987 و شوک Lehman در سال 2008، سومین کاهش بزرگ بود.
دومین کابینه آبه شینزو در پایان سال 2012 آغاز شد. برای پایان دادن به تورم ، دولت ژاپن از ابنومیکس ، ترکیبی از سه فلش پرده برداشت: تسکین پول جسورانه ، یک سیاست مالی انعطاف پذیر و یک استراتژی رشد برای تحریک سرمایه گذاری در بخش خصوصی. هاروهیکو کورودا ، فرماندار بانک ژاپن ، که در مارس 2013 به مقام خود رسید ، یک برنامه تسکین پولی جسورانه ، از جمله خریدهای بزرگ اوراق قرضه دولتی بلند مدت را با هدف 2 ٪ نرخ تورم سالانه آغاز کرد. سرمایه گذاران خارجی در پاسخ به سیاست های دولت و بانک ژاپن ، خریدهای خود را از سهام ژاپن افزایش دادند. تضعیف ین باعث ایجاد یک پیچ و خم شد و Nikkei 225 در ماه مه به سطح 15000 رسید.
در سال 2014 و 2015 ، استهلاک ین و کاهش قیمت نفت منجر به بهبود عملکرد شرکت های ژاپنی شد. Nikkei 225 برای اولین بار در 15 سال در تاریخ 22 آوریل 2015 به صورت پایانی به سطح 20،000 ین رسید. با این حال ، در ماه ژوئیه ، شاخص کامپوزیت شانگهای در چین ، که رشد اقتصاد جهانی را هدایت می کرد ، سقوط کرد و Nikkei 225 دوباره زیر 20،000 ین سقوط کرد.
در سال 2016 ، Nikkei 225 به دلیل وقایع غیر منتظره مانند نتیجه همه پرسی ژوئن Brexit بسیار بی ثبات بود. در یک لحظه این شاخص زیر 15000 ین سقوط کرد. این جزر و مد در ماه نوامبر هنگامی که انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده برگزار شد ، تبدیل شد. Nikkei 225 با تقویت دلار ، تظاهرات قدرتمندی را برگزار کرد و ین در پاسخ به پیروزی دونالد ترامپ تضعیف شد. در سال 2017 ، شاخص Nikkei 225 به دلیل پرتاب موشک کره شمالی و دلایل دیگر ، تحت سطح 20،000 ین به عقب و جلو حرکت کرد. اما در ماه اکتبر ، هنگامی که حزب حاکم در انتخابات مجلس نمایندگان در ژاپن پیروز شد ، این شاخص برای 16 روز کاری متوالی برای اولین بار در تاریخ خود افزایش یافت. پایان سال 2017 تقریباً 20 ٪ بیشتر از پایان سال 2016 و بالاترین میزان از سال 1991 بود.
