کریس ب. مورفی سردبیر و نویسنده مالی با بیش از 15 سال تجربه پوشش بانکی و بازارهای مالی است.
گوردون اسکات به مدت 20+ سال یک سرمایه گذار فعال و تحلیلگر فنی اوراق بهادار ، آینده ، فارکس و پنی سهام بوده است. وی عضو هیئت بررسی مالی سرمایه گذاری Investopedia و نویسنده سرمایه گذاری برای پیروزی است. گوردون یک تکنسین بازار منشور (CMT) است. او همچنین عضو انجمن CMT است.
دایان کاستاگلیولا یک محقق ، کتابدار ، مربی و نویسنده با تجربه است. او مهارت های تحقیق ، سواد اطلاعاتی و نوشتن را به دانشجویان دانشگاه که دارای رشته های تجاری و دارایی هستند ، می آموزد. وی مقالات مالی شخصی و بررسی محصولات را که شامل وام ، خرید خانه و سلب حق اقامه دعوی است ، منتشر کرده است.
توافق نامه نرخ رو به جلو (FRA) چیست؟
توافق نامه های نرخ رو به جلو (FRA) یک قرارداد بدون نسخه بین طرفین است که نرخ بهره را که در تاریخ توافق شده در آینده پرداخت می شود تعیین می کند. به عبارت دیگر ، FRA توافق نامه ای برای مبادله تعهد نرخ بهره به مبلغ مفهومی است.
توافق نامه نرخ رو به جلو نرخ های مورد استفاده در کنار تاریخ خاتمه و ارزش مفهومی را تعیین می کند. Fras به صورت نقدی تنظیم شده است. پرداخت بر اساس تفاوت خالص بین نرخ بهره قرارداد و نرخ شناور در بازار - نرخ مرجع است. مبلغ مفهومی رد و بدل نمی شود. این مبلغ نقدی مبتنی بر دیفرانسیل نرخ و ارزش مفهومی قرارداد است.
غذای اصلی
- توافق نامه های نرخ رو به جلو (FRA) قراردادهای بدون نسخه بین طرفین است که نرخ بهره را که در تاریخ توافق شده در آینده پرداخت می شود ، تعیین می کنند.
- مبلغ مفهومی رد و بدل نمی شود ، بلکه مبلغ نقدی بر اساس دیفرانسیل نرخ و ارزش مفهومی قرارداد است.
- یک وام گیرنده ممکن است بخواهد با ورود به FRA ، هزینه های وام خود را برطرف کند.
توافق نرخ رو به جلو
فرمول و محاسبه برای توافق نرخ رو به جلو (FRA)
- تفاوت بین نرخ رو به جلو و نرخ شناور یا نرخ مرجع را محاسبه کنید.
- دیفرانسیل نرخ را با میزان مفهومی قرارداد و تعداد روزهای قرارداد ضرب کنید. نتیجه را با 360 (روز) تقسیم کنید.
- در قسمت دوم فرمول ، تعداد روزها را در قرارداد با 360 تقسیم کرده و نتیجه را با 1 + نرخ مرجع ضرب کنید. سپس مقدار را به 1 تقسیم کنید.
- نتیجه را از سمت راست فرمول در سمت چپ فرمول ضرب کنید.
قراردادهای نرخ فوروارد معمولاً شامل دو طرف است که یک نرخ بهره ثابت را با یک نرخ متغیر مبادله می کنند. طرفی که نرخ ثابت را پرداخت می کند وام گیرنده نامیده می شود، در حالی که طرفی که نرخ متغیر را پرداخت می کند وام دهنده نامیده می شود. قرارداد نرخ آتی می تواند تا پنج سال سررسید داشته باشد.
وام گیرنده ممکن است با هدف قفل کردن نرخ بهره، در صورتی که وام گیرنده معتقد است نرخ ها در آینده افزایش می یابد، یک قرارداد نرخ آتی امضا کند. به عبارت دیگر، یک وام گیرنده ممکن است بخواهد هزینه های استقراض خود را امروز با وارد کردن یک FRA برطرف کند. تفاوت نقدی بین FRA و نرخ مرجع یا نرخ شناور در تاریخ ارزش یا تاریخ تسویه تسویه می شود.
به عنوان مثال، اگر بانک فدرال رزرو در حال افزایش نرخ بهره در ایالات متحده باشد که به آن چرخه انقباض پولی می گویند، شرکت ها احتمالاً می خواهند هزینه های استقراض خود را قبل از اینکه نرخ ها به شدت افزایش یابد، اصلاح کنند. همچنین، FRAها بسیار منعطف هستند و تاریخ تسویه را می توان با نیازهای افراد درگیر در معامله تنظیم کرد.
قرارداد نرخ آتی (FRA) در مقابل قرارداد پیش فروش (FWD)
قرارداد نرخ آتی با قرارداد آتی متفاوت است. فوروارد ارز یک قرارداد الزام آور در بازار ارز است که نرخ مبادله ای را برای خرید یا فروش ارز در تاریخ آتی قفل می کند. فوروارد ارز یک ابزار پوشش ریسک است که شامل هیچ گونه پرداخت اولیه نمی شود. مزیت اصلی دیگر فوروارد ارز این است که برخلاف قراردادهای آتی ارز استاندارد، می‌توان آن را بر اساس مقدار و دوره تحویل خاص تنظیم کرد.
FWD می تواند منجر به تسویه صرافی شود که شامل انتقال سیمی یا تسویه وجوه به یک حساب می شود. مواقعی وجود دارد که قرارداد جبرانی منعقد می شود که با نرخ ارز رایج خواهد بود. با این حال، تسویه قرارداد آتی منجر به تسویه مابه التفاوت خالص دو نرخ ارز قراردادها می شود. یک FRA منجر به تسویه تفاوت نقدی بین تفاوت های نرخ بهره دو قرارداد می شود.
تسویه پیش خرید ارز می تواند به صورت نقدی یا تحویلی باشد، مشروط بر اینکه این اختیار مورد قبول طرفین باشد و از قبل در قرارداد مشخص شده باشد.
محدودیت های قراردادهای نرخ آتی
در صورتی که آنها مجبور شوند FRA را باز کنند و نرخ موجود در بازار به طرز منفی حرکت کند ، خطر برای وام گیرنده وجود دارد تا وام گیرنده در تسویه حساب نقدی ضرر کند. Fras بسیار مایع است و می تواند در بازار بی نظیر باشد ، اما اختلاف نقدی بین نرخ FRA و نرخ غالب در بازار وجود خواهد داشت.
مثال توافق نرخ رو به جلو
شرکت A با شرکت B وارد یک FRA می شود که در آن شرکت A نرخ ثابت 4 ٪ را به مبلغ اصلی 5 میلیون دلار در نیم سال دریافت می کند و نرخ FRA در 50 نقطه پایه کمتر از آن تعیین می شودنرخ. در عوض ، شرکت B نرخ یک ساله LIBOR را که در زمان سه سال تعیین شده است ، به مبلغ اصلی دریافت می کند. این توافق نامه به صورت نقدی در پرداختی که در ابتدای دوره رو به جلو انجام می شود ، با مبلغ محاسبه شده با استفاده از نرخ قرارداد و دوره قرارداد ، تخفیف می یابد.
فرمول پرداخت FRA پنج متغیر را در نظر می گیرد. آن ها هستند:
- FRA = نرخ FRA
- r = نرخ مرجع
- np = مدیر مفهومی
- P = دوره ، که تعداد روزهای دوره قرارداد است
- y = تعداد روزهای سال بر اساس کنوانسیون صحیح روزانه قرارداد
داده های زیر را فرض کنید و آن را به فرمول بالا وصل کنید:
- FRA = 3. 5 ٪
- R = 4 ٪
- NP = 5 میلیون دلار
- P = 181 روز
- y = 360 روز
بنابراین پرداخت FRA (FRAP) به این ترتیب محاسبه می شود:
اگر مبلغ پرداخت مثبت باشد ، فروشنده FRA این مبلغ را به خریدار می پردازد. در غیر این صورت ، خریدار به فروشنده می پردازد. به یاد داشته باشید ، کنوانسیون روزانه به طور معمول 360 روز در سال است. همچنین توجه داشته باشید که مبلغ مفهومی 5 میلیون دلار رد و بدل نمی شود. در عوض ، دو شرکت درگیر در این معامله برای محاسبه دیفرانسیل نرخ بهره از آن رقم استفاده می کنند.
